απόδοση:

Γενικά, κοβάλτιο-βασισμένες συνεπείς ενισχύοντας φάσεις έλλειψης υπερκραμάτων. Αν και η δύναμη στη μέση θερμοκρασία είναι χαμηλή (μόνο 50-75% των νικέλιο-βασισμένων κραμάτων), έχουν την υψηλότερη δύναμη, την καλή θερμική αντίσταση κούρασης, και τη θερμική αντίσταση διάβρωσης επάνω από 980°C. Και η αντίσταση γδαρσίματος, και έχει την καλύτερη ιδιότητα συγκόλλησης. Είναι κατάλληλο για vanes οδηγών και vanes οδηγών ακροφυσίων για τις αεριωθούμενες μηχανές αεροπορίας, τους βιομηχανικούς στροβίλους αερίου, τους ναυτικούς στροβίλους αερίου, και τα ακροφύσια μηχανών diesel.

Καρβίδιο που ενισχύει τη φάση. Τα σημαντικότερα καρβίδια στα κοβάλτιο-βασισμένα υπερκράματα είναι MC, M23C6 και M6C. Στα χυτά κοβάλτιο-βασισμένα κράματα, M23C6 κατακρημνίζεται μεταξύ των ορίων σιταριού και των δενδριτών κατά τη διάρκεια της αργής ψύξης. Σε μερικά κράματα, το λεπτό M23C6 μπορεί να διαμορφώσει έναν ευτηκτικό με τη μήτρα γ. Τα μόρια καρβιδίου MC είναι πάρα πολύ μεγάλα για να έχουν άμεσα μια σημαντική επίδραση στις εξαρθρώσεις, έτσι η ενισχύοντας επίδραση στο κράμα δεν είναι προφανής, ενώ τα λεπτά διασκορπισμένα καρβίδια έχουν μια καλή ενισχύοντας επίδραση. Τα καρβίδια που βρίσκονται στο όριο σιταριού (κυρίως M23C6) μπορούν να αποτρέψουν την ολίσθηση ορίου σιταριού, με αυτόν τον τρόπο βελτιώνοντας τη δύναμη αντοχής. Η μικροδομή του κοβάλτιο-βασισμένου υπερκράματος εκτάριο-31 (Χ-40) είναι μια διασκορπισμένη ενισχύοντας φάση (CoCrW) 6 C-type καρβίδιο.

Οι τοπολογικές στενές συσκευασμένες φάσεις που εμφανίζονται σε μερικά κοβάλτιο-βασισμένα κράματα, όπως η φάση σίγμα και Laves, είναι επιβλαβείς και καθιστούν το κράμα εύθραυστο. Τα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα χρησιμοποιούν σπάνια τις μεσομεταλλικές ενώσεις για την ενίσχυση, επειδή Co3 (Tj, Al), Co3Ta, κ.λπ. δεν είναι σταθερά στις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά τα τελευταία χρόνια, κοβάλτιο-βασισμένα κράματα που χρησιμοποιούν τις μεσομεταλλικές ενώσεις για την ενίσχυση έχουν αναπτυχθεί επίσης.

Η θερμική σταθερότητα των καρβιδίων στα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα είναι καλύτερη. Όταν οι άνοδοι θερμοκρασίας, ο ρυθμός ανάπτυξης της συσσώρευσης καρβιδίου είναι πιό αργές από το ρυθμό ανάπτυξης της φάσης γ στο νικέλιο-βασισμένο κράμα, και η θερμοκρασία της εκ νέου διάλυσης στη μήτρα είναι επίσης υψηλότερη (μέχρι 1100°C). Επομένως, όταν αυξάνεται η θερμοκρασία, το κοβάλτιο-βασισμένο κράμα η δύναμη του κράματος μειώνεται γενικά αργά.

Τα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα έχουν την καλή θερμική αντίσταση διάβρωσης. Γενικά θεωρείται ότι ο λόγος για τον οποίο τα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα είναι ανώτερα από τα νικέλιο-βασισμένα κράματα από αυτή την άποψη είναι ότι το σημείο τήξης του σουλφιδίου κοβαλτίου (όπως κοβάλτιο-Co4S3 ευτηκτικό, 877℃) είναι υψηλότερο από αυτό του νικελίου. Το σημείο τήξης της ουσίας (όπως Νι-Ni3S2 ευτηκτικό σε 645°C) είναι υψηλό, και το ποσοστό διάχυσης θείου στο κοβάλτιο είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό στο νικέλιο. Και επειδή τα περισσότερα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε χρώμιο από τα νικέλιο-βασισμένα κράματα, μπορούν να διαμορφώσουν ένα προστατευτικό στρώμα του αλκαλιμεταλλικού θειικού άλατος (όπως ένα προστατευτικό στρώμα Cr2O3 που διαβρώνεται από Na2SO4) στην επιφάνεια του κράματος. Εντούτοις, η αντίσταση οξείδωσης των κοβάλτιο-βασισμένων κραμάτων είναι γενικά πολύ χαμηλότερη από αυτή των νικέλιο-βασισμένων κραμάτων. Τα πρόωρα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα παρήχθησαν με τις non-vacuum διαδικασίες οσμηρών και ρίψεων. Τα κράματα που αναπτύσσονται αργότερα, όπως το κράμα χαλώ-M509, παράγονται από τον κενό οσμηρό και την κενή ρίψη επειδή περιλαμβάνουν τα πιό ενεργά στοιχεία όπως το ζιρκόνιο και το βόριο.

ανθεκτικός:

Η ένδυση των κομματιών προς κατεργασία κραμάτων επηρεάζεται κατά ένα μεγάλο μέρος από την πίεση επαφών ή την πίεση αντίκτυπου στην επιφάνεια. Η ένδυση επιφάνειας κάτω από την πίεση εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά αλληλεπίδρασης της ροής εξάρθρωσης και της επιφάνειας επαφών. Για τα κοβάλτιο-βασισμένα κράματα, αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα συσχετίζεται με τη χαμηλότερη ενέργεια ελαττωμάτων συσσώρευσης της μήτρας και το μετασχηματισμό της δομής μητρών από πρόσωπο-κεντροθετημένη κυβική στην εξαγωνική στενός-συσκευασμένη δομή κρυστάλλου κάτω από την επίδραση της πίεσης ή της θερμοκρασίας. Τα μέταλλα με το εξαγωνικό στενός-συσκευασμένο υλικό δομών κρυστάλλου, αντίσταση γδαρσίματος είναι καλύτερα. Επιπλέον, το περιεχόμενο, η μορφολογία και η διανομή της δεύτερης φάσης του κράματος, όπως τα καρβίδια, ασκούν επίσης επίδραση στην αντοχή. Επειδή τα καρβίδια κραμάτων του χρωμίου, του βολφραμίου και του μολυβδαίνιου διανέμονται στην κοβάλτιο-πλούσια μήτρα και το μέρος του χρωμίου, τα άτομα βολφραμίου και μολυβδαίνιου στερεός-διαλύονται στη μήτρα, το κράμα ενισχύεται, με αυτόν τον τρόπο βελτιώνοντας την αντοχή. Στα χυτά κοβάλτιο-βασισμένα κράματα, το μέγεθος των μορίων καρβιδίου συσχετίζεται με το ποσοστό ψύξης. Γρηγορότερα δροσίζοντας μόρια καρβιδίου μέσων λεπτότερα. Στη ρίψη άμμου, η σκληρότητα του κράματος είναι χαμηλή, και τα μόρια καρβιδίου είναι επίσης πιό χονδροειδή. Σε αυτό το κράτος, η λειαντική αντοχή του κράματος είναι σημαντικά καλύτερη από αυτή της από γραφίτη ρίψης (λεπτά μόρια καρβιδίου), και η συγκολλητική αντοχή και τα δύο δεν υπάρχει καμία σημαντική διαφορά, που δείχνει ότι τα χονδροειδή καρβίδια είναι ευεργετικά να βελτιώσουν τη δυνατότητα της λειαντικής αντοχής.